About غذای بیماری پارکینسون
About غذای بیماری پارکینسون
Blog Article
پیشرفت از مرحله ۱ به مرحله ۲ می تواند ماه ها یا حتی سال ها طول بکشد. و هیچ راهی برای پیش بینی پیشرفت فردی وجود ندارد.
دیگر داروهایی که ممکن است برای پارکینسون تجویز شوند، عبارتاند از: آپومرفین، بنزتروپین، آمانتادین و داروهای آنتیکولینرژیک. همهی این داروها میتوانند در کنترل علائم کمک کنند.
حمایت
دوپامین یک ماده شیمیایی مغز و انتقال دهنده عصبی است که به ارسال سیگنال های الکتریکی به اطراف مغز و در طول بدن کمک می کند.
پارکینسون، اختلال سیستم اعصاب مرکزی است که در آن قسمتی از مغز که مسئول حرکات است، درگیر می شود. تخریب عصبی می تواند منجر به کاهش سطح دوپامین شود، ماده شیمیایی مغز که حرکات را کنترل می کند. دوپامین، نقش مهمی را در عملکردهای فیزیکی و ذهنی بر عهده دارد که از جمله آن ها می توان به حرکات اختیاری، ادراک و یادگیری، خلق و خو، حافظه، رفتارهای عمومی اشاره کرد.
درمان مریضی پارکینسون خفیف نسبت به پیشرفته آسانتر است. معمولاً در این بیماری میتوان با استفاده از داروها به میزان زیادی علائم بیماری را کنترل کرد.
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *
بیماری پارکینسون معمولا بهطور ناگهانی ظاهر نمیشود. علائم اولیه ممکن است خفیف باشند. فرد ممکن است احساس بیقراری یا خستگی کند؛ در دستها یا دیگر قسمتهای بدن احساس لرزش خفیفی کند یا ایستادن برای او دشوار شود؛ تکلم حالت آرام و مبهم پیدا کند یا دستخط او درمقایسهبا قبل متفاوت شود و کلمات را ریزتر بنویسد.
متاسفانه هیچ نوع درمانی جهت بهبودی یا کند کردن روند سیر این بیماری وجود ندارد اما عوامل ژنتیکی و زیست محیطی نقش موثری در ابتلا به این بیماری ایفا می کنند.
الکترودی نازک که در قسمتی از مغز قرار داده میشود که عامل بُروز علائم است (برای بیشتر بیماران در هر طرف مغز یک الکترود کاشته میشود)
واکنش ها و حرکات ماهیچه ها نیز بطور قابل توجهی کند می شوند. زندگی به تنهایی می تواند ناامن و خطرناک باشد.
هر سال ، محققان علت پارکینسون را بررسی می کنند و اینکه برای جلوگیری از آن چه می توان کرد.
سعی کنید شلوار و دامن هایی با بند کمر الاستیک بپوشید زیرا راحت بیماری پارکینسون و طب سوزنی تر از دکمه ها و زیپ ها هستند.
با ما همراه باشید تا آنچه در حوزهی سلامت به آن نیاز دارید را در کنار هم کشف کنیم :)